Ιστορία του 7ου

Από τα παράθυρά μας μπορούμε να ατενίσουμε την πόλη, τον Θερμαϊκό από  το Μεγάλο Έμβολο ανατολικά, μέχρι τις ακτές της Πιερίας και τον Όλυμπο και όσο μας επιτρέπει η γραμμή του ορίζοντα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το 7ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης αρχικά βρισκόταν στην οδό Κρίσπου στην Άνω Πόλη (Στην κορυφή της οδού Αγίας Σοφίας).

Φωτογραφία του παλιού κτιρίου του 7ου Γυμνασίου-Λυκείου

Το κτίσμα της οδού Κρίσπου βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της πλατείας Ρομφέης. Αποτελεί αξιόλογο παράδειγμα βαλκανικού σπιτιού, που εφαρμόζεται εδώ σε έναν ιδιαίτερα πλούσιο τύπο πλατυμέτωπης διπλοκατοικίας με στοιχεία της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής.

Κατασκευάστηκε μεταξύ 1897-1905 από τον στρατιωτικό διοικητή Θεσσαλονίκης Χαφζή Μπέη Καϊμακάμη που διορίστηκε μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο με σκοπό να γίνει η κατοικία του. Το εγκατέλειψε το 1906 και πέρασε στην κατοχή της μουφτείας. Από το 1917 διέμεναν εκεί Ανναμίτες στρατιώτες και Θρακιώτες πρόσφυγες και μετά την πυρκαγιά του 17 φιλοξένησε πυροπαθείς πρόσφυγες. Το 1925 πέρασε στην ιιδιοκτησία της Ε.Τ.Ε. Και το 1928 στους Κοσμά και Δαμιανό Λαμπίδη.

Για ένα χρονικό διάστημα -πριν το 1959- λειτουργούσε ως δημοτικό σχολείο. Υπενοικιάστηκε από το Υπουργείο Παιδείας κάποια στιγμή και από το 1959-1978 λειτούργησε εκεί το 7ο Γυμνάσιο-Λύκειο Αρρένων. Το κτίσμα χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης το 1977  και αγοράστηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Από το 1986-1992 εκπονήθηκαν μελέτες για την αναπαλαίωσή του. Οι εργασίες αποκατάστασής του μπήκαν στο πρόγραμμα σε συμφωνία με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997, μεταξύ 1996-1999. Αμέσως μετά ξεκίνησε η λειτουργία του ως Δημοτική Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης.

Η ανέγερση του νέου κτιρίου  (θεμελιώθηκε το 1987) στην παρούσα θέση έτυχε της ευγενικής χορηγίας του ζεύγους Μαντά, όπως δηλώνει και η επιγραφή στην εξωτερική πλευρά του οικοδομήματος.