Admin
Οι μνήμες του Ολοκαυτώματος «ξύπνησαν» στη Θεσσαλονίκη
16:35 25/10/2015
Η Θεσσαλονίκη, «η πόλη των φαντασμάτων», όπως την έχει αποκαλέσει ο ιστορικός Μάρκ Μαζάουερ, φέρει βαρύ το φορτίο του Ολοκαυτώματος και της κατοχής κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ιστορική μνήμη διατηρείται ακόμα νωπή, χάρις στους τελευταίους από τους επιζώντες της ναζιστικής θηριωδίας και της τριπλής κατοχής της χώρας μας.
Η φετινή γιορτή της 26ης και 28ης Οκτωβρίου 2015 του 7ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης, ήταν αφιερωμένη στο Ολοκαύτωμα και τους ανθρώπους, που έζησαν τον θάνατο, στον κ. Χάιντς Κούνιο και κ. Στάθη Χαϊτίδη. Για τα παιδιά του σχολείου δεν ήταν η πρώτη φορά που έρχονταν σε επαφή με το Ολοκαύτωμα, καθώς δύο project των μαθητών της Α΄ Λυκείου με θέμα Βίντεο για το Ολοκαύτωμα, βραβεύτηκαν από το Υπουργείο Παιδείας με ένα ταξίδι τον μαθητών στο Άουσβιτς.
Οι μαρτυρίες των Χ.Κούνιο και Στ.Χαϊτίδη
Μικρά παιδιά τότε, δεκατεσσάρων και οχτώ χρονών αντίστοιχα έχασαν τους γονείς τους, τους συγγενείς και τους φίλους στην θηριωδία του Ναζιστικού Ολοκαυτώματος. Ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εξοντώθηκαν στο Άουσβιτς. Από τους 56.000 Θεσσαλονικείς Εβραίους επέζησαν μόνο 1.950. Ανάμεσα τους και ο δεκατετράχρονος Χάιντς Κούνιο.
Το 1943 ο Στάθης Χαϊτίδης ήταν μόλις 8 χρονών. Οι Ναζί επιτέθηκαν στο χωριό του, τους Πύργους Κοζάνης και έκαψαν 353 γυναίκες και μικρά παιδιά και εκτέλεσαν 120 άνδρες. Ανάμεσα τους η μητέρα του, η γιαγιά του και τέσσερα ανήλικα αδέρφια του. Ο ίδιος γλίτωσε μαζί με τον πατέρα του.
«Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος από την υποδοχή και τη χαρά να βλέπω αυτή τη μεγάλη γενιά», είπε ο κ. Κούνιο. «Είστε ότι πιο σπουδαίο έχουμε, είστε η ελπίδα της Ελλάδας. Να ζήσετε, να γεράσετε και να αποκτήσετε εγγόνια σαν και εμένα. Να έχετε την χαρά που είστε Έλληνες. Κάθε φορά που μιλάω βροντοφωνάζω πως σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει άλλη χώρα. Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η δημοκρατία.»
«Έμεινα ολομόναχος, μας είπε ο κ. Χαϊτίδης. Τον πατέρα μου τον έχασα στον Εμφύλιο. Μεγάλωσα με το θείο μου που με είχε σαν παιδί του. Έντεκα χρονών πήγα στο Δημοτικό και ντρεπόμουν θυμάμαι γιατί ήμουν μεγάλος. Όμως η ευχή του πατέρα μου να σπουδάσω, γιατί μόνο η γνώση μας οδηγεί στην αλήθεια, με στήριξε και σπούδασα γιατρός στην Γερμανία, ενώ παράλληλα εργαζόμουν. Στον τόπο μου δεν θα είχα αυτήν την ευκαιρία για λόγους πολιτικών φρονημάτων. Στην δικτατορία η Γερμανία μου έδωσε πολιτικό άσυλο.»
Στη δίωρη συζήτηση που ακολούθησε με τους μαθητές, συντονιστής ήταν ο δημοσιογράφος της ΕΤ3 Νίκος Ασλανίδης.
«Αισθάνεσαι σήμερα μίσος για τους Γερμανούς; Θα μπορούσατε να τους συγχωρέσετε;» ήταν μια από τις ερωτήσεις των μαθητών.
«Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε αυτό που ζήσαμε. Όμως δεν τους μισούμε. Το μίσος θα μας έκανε σαν και αυτούς. Ο φασισμός και ο ρατσισμός αντιμετωπίζονται δημοκρατικά. Με αγάπη και ελευθερία.»
Στην εκδήλωση ήταν παρόν ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Καλατζής, ο οποίος στον χαιρετισμό του τόνισε την σημασία του Ολοκαυτώματος στην σύγχρονη ελληνική ιστορία. « Τιμούμε τον ελληνικό εβραϊσμό ως αναπόσπαστο κομμάτι του γένους μας. Είμαστε άνθρωποι διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων, αλλά οι θρησκείες είναι δρόμος πολιτισμού που ενώνουν και δεν χωρίζουν.»
Ο διευθυντής του Λυκείου Γρηγόρης Μαυροκωστίδης, ευχαρίστησε ιδιαίτερα τον κ. Χάιντς Κούνιο και τον κ. Στάθη Χαϊτίδη και τόνισε ότι η εκδήλωση είναι ένα βήμα στην αντιφασιστική και αντιρατσιστική εκπαίδευση, άσκηση αυτοσυνειδησίας και μνήμης της ιστορία της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης. Το παράδειγμα του κ. Κούνιο και κ. Χαϊτίδη είναι μάθημα ζωής για την σχολική μας κοινότητα και εκπαίδευση στην διαφορετικότητα. Η Θεσσαλονίκη των φαντασμάτων και των απόντων θα μας πληγώνει πάντα.»
